Ιστολόγιο
The Story of the Phoenix Rising
Φωτογραφία του Φοίνικα, unica semper avis (πάντα μοναδικό πουλί), 1583.
Η ιστορία του Phoenix είναι μια ιστορία για το να σηκώνεται ξανά αφού αδυνατίσει και πέσει.
Εκδόσεις αυτής της ιστορίας υπάρχουν στα αγγλικά εδώ στη σελίδα διδασκαλίες των ιθαγενών της Αμερικής στο Facebook και εδώ με το Rising Phoenix Track Club .
Το The Story of the Phoenix είναι ένας μεγάλος θρύλος που μιλάει για τη φροντίδα του εαυτού, την ξεκούραση και την αποκατάσταση. Μιλάει επίσης για μεταμόρφωση. Λέει ότι η ανανέωση είναι δυνατή με τους σωστούς συμμάχους, την ετοιμότητα και στο σωστό μέρος.
Παρακάτω θα βρείτε το Story of the Phoenix. Καθώς το διαβάζετε, δείτε ποια σημεία του σας μιλάνε. Στη συνέχεια, θα συζητήσω την άποψή μου για αυτήν την ιστορία.
Η ιστορία λέει:
Φωτογραφία του Phoenix από τον Tú Lê Anh από το Pixabay
Υπάρχει ένα πουλί που δεν γεννά αυγά και δεν έχει μικρά.
Ήταν εδώ όταν ο κόσμος άρχισε και ζει ακόμα σήμερα, σε ένα κρυφό, μακρινό σημείο της ερήμου.
μωβ ή έννοια
Είναι ο Φοίνικας, το πουλί της φωτιάς.
Μια μέρα στην αρχή, ο ήλιος κοίταξε κάτω και είδε ένα μεγάλο πουλί με λαμπερά φτερά. Ήταν κόκκινα και χρυσά - φωτεινά και εκθαμβωτικά όπως ο ίδιος ο ήλιος.
Ο ήλιος φώναξε,
«Ένδοξο Φοίνιξ, θα είσαι το πουλί μου και θα ζήσεις για πάντα! Ζουν για πάντα!
Ο Φοίνικας χάρηκε πολύ όταν άκουσε αυτά τα λόγια. Σήκωσε το κεφάλι του και τραγούδησε,
«Ήλιε δόξα, θα τραγουδήσω τα τραγούδια μου μόνο για σένα!»
Όμως ο Φοίνικας δεν ήταν ευχαριστημένος για πολύ. Καημένο πουλί. Τα φτερά του ήταν πολύ όμορφα.
Άντρες, γυναίκες και παιδιά πάντα το κυνηγούσαν και προσπαθούσαν να το παγιδεύσουν. Ήθελαν να έχουν μερικά από αυτά τα όμορφα, λαμπερά φτερά για τον εαυτό τους.
«Δεν μπορώ να ζήσω εδώ» σκέφτηκε ο Φοίνικας. Και πέταξε προς την ανατολή, όπου ο ήλιος ανατέλλει το πρωί.
Το Phoenix πέταξε για πολλή ώρα και μετά έφτασε σε μια μακρινή, κρυμμένη έρημο όπου δεν ζούσαν άνθρωποι. Εκεί ο Φοίνικας παρέμεινε εν ειρήνη, πετούσε ελεύθερα και τραγουδούσε τα υμνητικά του τραγούδια στον ήλιο από πάνω.
Πέρασαν σχεδόν πεντακόσια χρόνια.
Το Phoenix ήταν ακόμα ζωντανό, αλλά είχε γεράσει. Ήταν συχνά κουρασμένο και είχε χάσει μεγάλο μέρος της δύναμής του. Δεν μπορούσε να πετάξει τόσο ψηλά στον ουρανό, ούτε να πετάξει τόσο γρήγορα ή όσο ήταν νέος.
«Δεν θέλω να ζήσω έτσι» σκέφτηκε ο Φοίνικας. «Θέλω να είμαι νέος και δυνατός».
Έτσι ο Phoenix σήκωσε το κεφάλι του και τραγούδησε, 'Ήλιε, ένδοξε ήλιο, κάνε με ξανά νέο και δυνατό!' αλλά ο ήλιος δεν απάντησε. Μέρα με τη μέρα τραγουδούσε ο Φοίνικας.
Όταν ο ήλιος ακόμα δεν απαντούσε, ο Φοίνικας αποφάσισε να επιστρέψει στο μέρος όπου ζούσε στην αρχή και να ρωτήσει τον ήλιο άλλη μια φορά. Πέταξε στην έρημο, πάνω από λόφους, καταπράσινες κοιλάδες και ψηλά βουνά. Το ταξίδι ήταν μακρύ και επειδή ο Φοίνικας ήταν γερασμένος και αδύναμος, έπρεπε να ξεκουραστεί στη διαδρομή.
Τώρα, το Phoenix έχει έντονη όσφρηση και λατρεύει ιδιαίτερα τα βότανα και τα μπαχαρικά. Κάθε φορά λοιπόν που προσγειωνόταν μάζευε κομμάτια φλοιού κανέλας και κάθε λογής αρωματικά φύλλα. Έβαλε μερικά ανάμεσα στα φτερά του και τα υπόλοιπα τα κουβαλούσε στα νύχια του.
Όταν επιτέλους το πουλί έφτασε στο μέρος που κάποτε ήταν το σπίτι του, προσγειώθηκε σε έναν ψηλό φοίνικα που φύτρωνε ψηλά σε μια βουνοπλαγιά.
Ακριβώς στην κορυφή του δέντρου, ο Φοίνικας έφτιαξε μια φωλιά με τον φλοιό της κανέλας και την επένδυση με τα μυρωδάτα φύλλα. Τότε ο Φοίνικας πέταξε και μάζεψε τσίχλα με έντονο άρωμα που ονομαζόταν μύρο, που είχε δει να αναβλύζει από ένα κοντινό δέντρο.
Ο Φοίνικας έφτιαξε ένα αυγό από το μύρο και μετέφερε το αυγό πίσω στη φωλιά. Τώρα όλα ήταν έτοιμα. Ο Φοίνικας κάθισε στη φωλιά του, σήκωσε το κεφάλι του και τραγούδησε,
σεξουαλική ζωή του Ταύρου
'Ήλιε, ένδοξε ήλιο, κάνε με ξανά νέο και δυνατό!'
Αυτή τη φορά ο ήλιος άκουσε το τραγούδι. Γρήγορα έδιωξε τα σύννεφα από τον ουρανό και κατέβασε τους ανέμους και έλαμψε στην πλαγιά του βουνού με όλη του τη δύναμη. Τα ζώα, τα φίδια, οι σαύρες και κάθε άλλο πουλί κρύφτηκαν από τις άγριες ακτίνες του ήλιου - σε σπηλιές και τρύπες, κάτω από σκιερούς βράχους και δέντρα.
Μόνο ο Φοίνικας κάθισε στη φωλιά του και άφησε τις ακτίνες του ήλιου να χτυπήσουν πάνω στα όμορφα, γυαλιστερά φτερά του. Ξαφνικά ακούστηκε μια λάμψη φωτός, φλόγες ξεπήδησαν από τη φωλιά και ο Φοίνικας έγινε μια μεγάλη στρογγυλή φλόγα φωτιάς.
Μετά από λίγο οι φλόγες έσβησαν. Δεν κάηκε το δέντρο, ούτε η φωλιά. Αλλά ο Φοίνιξ είχε φύγει. Στη φωλιά υπήρχε ένας σωρός από ασημί-γκρι στάχτη.
η νέα σύζυγος του κλητήρα
Η στάχτη άρχισε να τρέμει και σιγά σιγά να ανυψώνεται. Κάτω από τη στάχτη, σηκώθηκε ένας νεαρός Φοίνιξ. Ήταν μικρό και φαινόταν κάπως τσαλακωμένο, αλλά τέντωσε το λαιμό του, σήκωσε τα φτερά του και τα χτυπούσε. Στιγμή προς στιγμή μεγάλωνε, ώσπου είχε το ίδιο μέγεθος με το παλιό Phoenix. Κοίταξε τριγύρω, βρήκε το αυγό από μύρο και το κούφωσε. Μετά τοποθέτησε τη στάχτη μέσα και τελικά έκλεισε το αυγό.
Ο νεαρός Φοίνικας σήκωσε το κεφάλι του και τραγούδησε,
«Ήλιε, ένδοξε ήλιο, θα τραγουδήσω τα τραγούδια μου μόνο για σένα! Για πάντα!'
Όταν τελείωσε το τραγούδι, ο άνεμος άρχισε να φυσάει, τα σύννεφα έπεσαν στον ουρανό και τα άλλα ζωντανά πλάσματα ξεχύθηκαν από τις κρυψώνες τους. Τότε ο Φοίνικας, με το αυγό στα νύχια του, πέταξε πάνω και μακριά. Την ίδια στιγμή, ένα σύννεφο από πουλιά όλων των σχημάτων και μεγεθών σηκώθηκε από τη γη και πέταξε πίσω από τον Φοίνικα, τραγουδώντας μαζί,
' Είσαι το μεγαλύτερο από τα πουλιά! Είσαι ο βασιλιάς μας!».
Τα πουλιά πέταξαν με τον Φοίνικα στον ναό του ήλιου που είχαν χτίσει οι Αιγύπτιοι στην Ηλιούπολη, την πόλη του ήλιου. Τότε ο Φοίνικας τοποθέτησε το αυγό με τη στάχτη μέσα στο βωμό του ήλιου.
'Τώρα,' είπε ο Φοίνικας, «Πρέπει να πετάξω μόνος μου».
Και ενώ τα άλλα πουλιά παρακολουθούσαν, πέταξε προς τη μακρινή έρημο.
Ο Φοίνικας ζει ακόμα εκεί. Αλλά κάθε πεντακόσια χρόνια, όταν αρχίζει να αισθάνεται αδύναμο και γερασμένο, πετά δυτικά στο ίδιο βουνό. Εκεί χτίζει μια ευωδιαστή φωλιά πάνω από έναν φοίνικα, κι εκεί ο ήλιος την κάνει για άλλη μια φορά στάχτη. Αλλά κάθε φορά, ο Φοίνικας σηκώνεται από αυτές τις στάχτες, φρέσκος και νέος και νέος ξανά.
Όταν σκέφτομαι ιστορίες όπως αυτή, σκέφτομαι τα μαθήματα ως ερωτήσεις.
Στην ιστορία του Phoenix, αυτές είναι οι ερωτήσεις που κάνω:
Τι προετοιμασίες χρειάζεστε, και μπορείτε να συγκεντρώσετε, για να σας στηρίξουν ώστε να ετοιμαστείτε για μια αναγέννηση;
Τι συμβαίνει στη φωλιά σας μαζί σας όταν πρέπει να αναγεννηθείτε; Τι πυροδοτεί τη φωτιά σας;
Υπάρχει κάποιο βουνό ή ένα μέρος που θα πάτε να σηκωθείτε ξανά και να επαναφορτιστείτε; Πού είναι αυτό? Μπορεις να πας?
Η ιστορία του Φοίνικα έχει προέλευση από την Αρχαία Αίγυπτο , και συνδέεται με την αθανασία. Κάποιοι το συνδέουν με την ανάσταση, μια ιδέα που αρέσει στον Χριστιανισμό και σε άλλους θαυμαστές των μοτίβων της ζωής μετά τον θάνατο.
Ο Φοίνικας συχνά απεικονίζεται ως βυσσινί ή πορτοκαλί, και θεωρείται μυθική , που σημαίνει ότι δεν έζησε ποτέ αληθινά σε αυτή τη διάσταση, τουλάχιστον.
Τι σου λέει το Story of the Phoenix; Τι σκέψεις προκαλεί; Έχετε κάποιες ιστορίες αναγέννησης όπως ο Φοίνικας από τη δική σας ζωή;
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Phoenix, Εδώ είναι ένα βίντεο YouTube που περιγράφει τον μύθο στην τελειότητα.
- Αμάντα
Άλλα άρθρα που μπορείτε να απολαύσετε:
The Story of the Phoenix Rising over photo of the phoenix by Tú Lê Anh από το Pixabay
